Αττική διάλεκτος
Α
Αβέλτερος = ηλιθιος
Αγάλλω = εξυμνώ – τιμώ
Αγάλλομαι = χαίρομαι (ποιητ.
Λόγος)
Άγαμαι = θαυμάζω – εκλήσομαι -
ευχαριστιέμαι
1. θαυμάζω: ἄγαμαί τινα τῆς ἀνδρείας = θαυ-μάζω κάποιον για τη γενναιότητά του. = ζη-λόω.
2. εκπλήσσομαι: ἠγάσθην αὐτοῦ εἰπόντος ταῦτα = έμεινα έκπληκτος που είπε αυτά ταπράγματα. = θαυμάζω.
3. ευχαριστιέμαι: ἄγαμαι τοῖς ἔργοις τινός =ευχαριστιέμαι με τα έργα κάποιου. = ἥδομαι,
Αγαστός = θυαμαστός
Άγαν = επιρ. Πάρα πολύ
Αγγείρω = συγκεντρώνω
Αγενής = αγέννητος – αδημιούργητος
Αγεννής = ταπεινή, άσημη καταγωγή
Αγήρατος = αγέραστος
Άγρας = κυνήγι – καταδίωξη
Αγχέμαχος = αυτός που μάχεται από
κοντά
Άγω = οδηγώ – μεταφέρω – διευθύνω
Αγωγή = μεταφορά – καθοδήγηση –
εκπαίδευση
Αδεής = ο άφοβος
Αδεώς = επιρ. Χωρίς φόβο
Άδηλος = αόρατος – άγνωστος
Αδόκητος = απροσδόκητος
Αδολέσχης – φλύαρος
Αδρός = πυκνός = παχύς
Άδω = τραγουδώ
Αεί = επίρ. Πάντοτε
Αέναος = παντοτινός
Αήθεια = απειρία
Αήθης = ασυνήθιστος
Αθυμέω = ώ = χάνω το θάρρος μου
Άθυρμα = ματος – το = το παιχνίδι (άθυρμα της μοίρας ο άνθρωπος)
Αθύρω = παίζω
Αθώος = άτρωτος – απρόσβλητος (ἀθῷος ἅπασι = άτρωτος από κάθε άποψη)
Αίδιος – ον =
αιώνιος
Αιρέω = παίρνω με το χέρι – αρπάζω
– δράττομαι
Αίρω = σηκώνω – υψώνω από γης
Αιτέω = ζητώ
Ακαρής – ές = επίθ. Για χρονικά διαστήματα.(εν ακαρεί
χρόνου = σε μια στιγμή)
Ακέομαι – ούμαι = ιάομαι – θεραπεύομαι
Ακκίζομαι = προσποιούμαι
Ακόντως = επίρ. Αθέλητα – ακουσίως
Ακόσμητος = ατακτοποίητος – ο μη διακοσμημένος
Ακράδαντος =
άσειστος
Άκρος – ανώτατος = υψιστος
Αλέξω = βοηθώ – υπερασπίζομαι
Άλις = επίρ. Επαρκώς – αρκετά
Άλκιμος = γενναίος
Αλλαχή = επίρ. Αλλού – σε άλλον τόπο
Αλλαχόθεν = από αλλού
Αλλαχόσε = προς άλλον τόπον
Αλλαχού = αλλού
Άλλοσε = προς άλλον τόπον
Αλογος = ο στερούμενος λόγου – φωνής
Άλως = αλόνι
Αμιλλάομαι = συναγωνίζομαι
Άμουσος = απαίδευτος – έξεστος
Αμφιέννυμι = περιβάλλω = ντύνω
Αναθρέω = παρατηρώ με προσοχή
Ανειμένως = επίρ. Ελεύθερα – άνετα
Αντίδοσις = ανταπόδοση
Απάγω = μεταφέρω
Άπαξ = μιά φορά
Άπας – άπασα- άπαν = όλος – ολόκληρος (αντωνυμία)
Άπωθεν = επίρ. Από μακριά
Άρτι = μόλις, πριν από λίγο
Αρόω = οργώνω
Αρραγής = άθραυστος
Άρχω = ξεκινώ
Αρμόττω = συνενώνω
Αρόω = οργώνω
Αρραγής = άθραυστος
Αύθις = επίρ. Πάλι – ξανά
Αυτίκα = αμέσως
Αφικνέομαι – ούμαι = φθάνω
Άφατος = ανέκφραστος = απερίγραπτος
Άχρι = μέχρι (άχρι της σήμερον ημέρας – μέχρι σήμερα)
Β
Βάπτω = εμβαπτίζω
Βραχύς = μικρός (εν βραχεί χρόνο – σε μικρό χρονικό
διάστημα)
Βροτός = ο θνητός άνθρωπος
Γ
Γαία = γη
Γάρ = επειδή – διότι = γιατί
ὅμως δὲ
λεκτέα ἃ γιγνώσκω, ἔχει γὰρ ἡ χώρα
πεδία κάλλιστα =
αλλά όμως πρέπει να πω όσα γνωρίζω, έχει δηλαδή η χώρα
πολύ ωραίες πεδιάδες.
Γέγηθα = χαίρομαι (φαιδρός και γεγηθώς – εύθυμος και
χαρούμενος)
Γηθοσύνη = χαρά
Γεραίρω = τιμώ (γεραίρω δώροις καὶ πάσαις τιμαῖς = τιμώ με δώρα και με όλες τις τιμές)
Γέρας – γέρως το = προνόμιο, τιμητικό δικαίωμα
Γούν- μόριο = λοιπόν ἔοικα γοῦν
τούτου γε σοφώτερος εἶναι = τουλάχιστον λοιπόν φαίνεται ότι είμαι πιο σοφός από
αυτόν.
Δ
Δαδούχος = αυτός που κρατούσε δάδα
Δαψιλής = άφθονος
Δαψίλεια = η αφθονία
Δαψιλώς = αφθόνως
Δέδοικα = φοβάμαι (δέδοικα μη – φοβάμαι μήπως)
Δεύρο = έως τώρα-χρονικά (δεύρο αεί – συνεχώς έως τώρα)
Δηλονότι = επίρ. Δηλαδή
Δήπου = βέβαια (ουδείς δη
που αγνοεί – κανένας βέβαια δεν αγνοεί)
Δήτα = ασφαλώς – βέβαια
Διαβολή = συκοφαντία
Διαρρήδην = επίρ. Ρητά – κατηγορηματικά
Δοκέω = νομίζω-υποθέτω-φαντάζομαι
Δρέπω = κόβω καρπούς, άνθη κλπ.
Δυσειδής = άσχημος
Ε
Εάω = αφήνω - επιτρέπω
Αγγύθεν = επίρ. Από κοντά
Εγγύς = επίρ. Δίπλα – κοντά
Εγώδα = εγώ είδα – εγώ ξέρω
Εθέλω = είμαι πρόθυμος
Εικότως = εύλογα - δίκαια
Ειδώς = ο γνώστης
Είτα = επίρ. Έπειτα
Εκάς = μακριά
Έμπλεως = εντελώς γεμάτος
Ένδοθεν = επίρ. Από μέσα
Ένδον = μέσα
Ένεκα = εξ’ αιτίας κάποιου – χάριν αυτού
Ενεός = ο άλαλος
Ενθάδε = εδώ, εκεί
Ένθεν = από εκεί
Ενθέδε = από εδώ
Ενίοτε = μερικές φορές (έστιν ότε – κάποτε)
Εντεύθεν = επίρ. Τοπικό: από εδώή από εκεί / χρονικό: από τότε κι έπειτα
Ενύπνιον = όνειρο
Εξαρτύω = προετοιμάζω – εφοδιάζω
Εξής = με τη σειρά
Εξικνέομαι = φθάνω
Έξις = συνήθεια
Επαίρω = σηκώνω – υψώνω
Απαϊω = γνωρίζω καλά κάτι
Επανίστημι = υψώνω – χτίζω (τα τείχη επανέστησαν = ξανάχτισαν τα τείχη)
Επεί = αφού, όταν (επεί ημέρα εγένετο = όταν ξημέρωσε)
Επειδάν = κάθε φορά που
Επείπερ = όταν – επειδή
Επέκεινα = πέρα από – μακριά
Απήκοος = αυτός που ακούει με προσοχή
Έπηλυς = αυτός που έχει έρθει από ξένη χώρα – ο ξένος
Επήν = κάθε φορά που – οσάκις
Επιλήσμων = αυτός που ξεχνάει εύκολα – ο ξεχασιάρης
Επιτερπής = ευχάριστος
Εράω = αγαπώ – ερωτεύομαι
Έστε = μέχρι – έως ότου – μέχρι να
Έτι = χρονικό: ακόμη (έτι και νύν = ακόμη και τώρα)
Ευδία = καλοκαιρία
Αυδόκιμος = αυτός που έχει καλή φήμη
Ευπάθεια = απόλαυση – άνεση
Ευπετής = εύκολος οὐδὲν εὐπετὲς τῶν μεγάλων = κανένα από τα σημαντικά πράγματα δεν είναι
εύκολο.
Ευπετώς = επίρ. Εύκολα
Ευπορία = αφθονία
Ευώδης = αυτός που αναδύει ευωδία
Έωθεν = από την αυγή – από νωρίς
Εώος = πρωινός
Ζ
Ζε = ΕΓΚΛΙΤΙΚΟ ΜΟΡΙΟ δηλώνει κίνηση προς τόπο προς: ᾽Αθήναζε = προς την Αθήνα. Θήβαζε = προς τη Θήβα. [-ζε < -σδε, θύραζε
< θύρασδε «προς τα έξω»].
Η
Ήβη = η νεότητα
Ήδομαι = χαίρομαι
Ηνίκα = επίρ. Χρον. Όταν.
Ήπερ = όπως – ακριβώς
Ηρέμα = ύσυχα
Θ
Θάμβος = έκπληξη
Θεάομαι = κοιτώ – παρατηρώ
Θεοφιλής = αγαπητός στους Θεούς
Θέω = τρέχω
Θρλυλέω = μιλώ συχνά για κάποιο θέμα
Θύραζε = προε την πόρτα – έπω από την πόρτα
Θύραθεν = έξω από την πόρτα – ούτ’ ένδοθεν, ούτε θύραθεν =
ούτε πό μέσα, ούτε απ’ έξω.
Οι θύραθεν = οι ξένοι
Ι
Ίαμα = φάρμακο
Ιάομαι = θεραπεύω
Ιερομηνία = ιερός μήνας
Ιλαρός = εύθυμος - χαρωπός
Ιταμός = θρασύς
Κ
Καθάπερ = επίρ. Όπως ακριβώς (καθάπερ προείρετο = όπως
ακριβώς είχε προκαθιριστεί)
Καίπερ = επίρ. Αν και
Κείρω = κουρεύω
Κελεύω = διατάζω
Κήδομαι = φροντίζω
Κλέος = δόξα (κλέος τα και έπαινος προς ανθρώπων τε και θεών = δόξα και
έπαινος από θεούς και ανθρώπους)
Κλύζω = ξεπλένω
Κορέννυυμαι = είμαι χορτασμένος
Κράτιστος, -τίστη, -τιστον ΕΠΙΘΕΤΟ = ο πιο δυνατός, ο άριστος
Κύλιξ = ποτήρι, κρασί (κύλικες πλήρεις οίνου = ποτήρια
γεμάτα κρασί)
Λ
Λάθρα = επίρ. Κρυφά
Λάλος = φλύαρος
Ληρώδης = ανόητος
Λιπαρέω = επιμένω
Λύμη = βλάβη – κακοποίηση
Λυσιτελέω = ωφελώ
Λυσιτελής = ωφέλιμος
Λωβή = βλάβη
Λωφάω = ξεκουράζομαι
Μερικές φράσεις
Λέω την αλήθεια = Τη αληθεία
χρώμαι
Κατά την αποφαση του Θεού =
Θεού αίσαν
Μεγαλοπρεπές δώρο = Δόσις
αμφιλαφής
Σε μια στιγμή = εν ακαρεί
χρόνω
Πλήρης αλήθεια = αμφιθαλής
αλήθεια
Αφήνω να ξεφύγει λόγος απ’
το στόμα μου= δια στόματος άγομαι μύθον
Οι ειδήσεις = τά ήγγελμένα
Αγγάλομαι –περηφανεύομαι
Οι πρώτοι μεταξύ των
ποιητών = άκροι ποιητών
Σε χρονικό διάστημα που δεν
μπορεί κανείς να ανιληφθεί = εν αναισθήτω χρόνω
Με μια αναπνοή = υπό την
αναπνοήν
Φέρνω στο φως, αποκαλύπτω =
αναπτύσσω προς φως
Αναρίθμητοι σε πλήθος =
πλήθος ανάριθμοι
Αμέτρητες μέρες = χρόνος
ημερών ανήριθμος
Ανατολή ηλίου = ανάσχεσις
ηλίου
Αντιλαμβάνομαι =
άναφαίνεταί μοι
Αρχαίο όνομα = άνακεχωρηκός
όνομα
Ευχαριστεί την ψυχή =
ανδάνει θυμώ
Εμφανίζω – παρουσιάζω =
ανέλκω εις φως
Λέω κούφια λόγια = άνεμώλια
βάζω
Με την ανατολή του ηλίου =
άμ’ ηλίω ανέχοντι
Κρατώ ψηλά το φως = ανέχω
φάος
Αφρός του κρασιού = άνθος
οίνου
Ξυπνώ την αρρώστια =
ανίστημι νόσον
Καταλαβαίνω κάτι =
αντιλαβήν έχω τινός
Ανταποδίδω ευγνομοσύνη σε
κάποιον = αποδίδωμι χάριν τινί
Χωρίς δισταγμό = ούκ
απορήσας
Αποφεύγω τη βραδύτητα και
τη νωθρότητα = αποτίθεμαι βραδυτήτα και ραθυμίαν
Ανταποδίδω ευεργεσίες =
ευεργεσίας αποτείνω
Ορκίζομαι σε όλους μαζί
τους θεούς = όμνημι πάντας άρδην τους θεούς
Καρποφόρα μήτρα = αρόσιμος
γύα
Λέγω τα πρέποντα = άρτια βάζω
Κάνω αρχή σε κάτι = αρχήν
άρχομαι τινός
Από πού ν’ αρχίσω = πόθεν
άρξομαι
Δε θα βοηθήσει τους ψεύτες
ο Δίας = ού γάρ επί ψευδεέσσι πατήρ Ζεύς έσσετ’ αρωγός
Σε πολύ μικρο χρόνο = εν
ασκέπτω χρόνο
Αθάνατη φωτιά = άφθιτον πύρ
Το αυταπόδεικτο = το εξ εαυτού βλεπόμενον
Ο ήλιος = ημέρας βλέφαρον
Το φεγγάρι = νυκτός αφεγγές
βλέφαρον
Μιλώ ύστερα πό βαθιά σκέψη = βύθιον φθέγγομαι
Μπορώ να πω με δυνατή φωνή
= έχω γεγωνείν γεγωνία τη φωνή
Με ευχαριστει κάτι =
γινετταί τι μοι ασμένω
Αποφασίζω να πράξω τα
δίκαια =
γιγνώσλω ποιείν τα δίκαια
Μιλώ χωρίς φόβο και
περιορισμό = πάσαν ήημι γλώσσαν
Μιλώ ελεύθερα = μετά
παρρησίας τους λόγους ποιούμαι
Με όλη τη δύναμη = παντί
σθένει
Επιμέμω πάντοτε στην ίδια
γνώμη = αεί της αυτής γνώμης έχομαι
Θεωρώ κάτι θεϊκό = δαιμόνιόν
τι τίθεμαι
Νιώθω πόνο στην καρδιά =
δάκνομαι καρδίαν
Δεν έχω κανένα φόβο = δεός
ίσχω μηδέν
Συνεχώς μέχρι τώρα = μέχρι
δεύρ’ αεί
Έλαμψε το φως = φάος
δέδορκε
Η γη των ονείρων = δήμος
ονείρων
Εκφράζω δοξασία = δόκησιν
λέγω
Έτσι σκέφτομαι = εν τοιαύτη
διανοία ειμί
Αγωνίζομαι = έστο μοι αγών
Οι ανάγκυφες εικόνες = οι ανάγλυφες εικόνες
Ολοφάνερη απόδειξη = τέκμαρ εκφανές
Πλέω με ήρεμη θάλασσα =
ελαύνω γαλήνην
Δίνω απόδειξη αρετής =
αρετής έλεγχον δίδωμι
Κάνω αρχή της ελευθερίας
για την Ελλάδα = υπάρχω ελευθερίας τη Ελλάδι
Ανεξάρτητοι = ελεύθεροι επ’
αλλήλων
Ημέρα της ελευθερίας =
Ελεύθερον ήμαρ
Γνώστης της σκέψης εκείνου
= έμπειρος της εκείνου διανοίας
Γεμίζω την ψυχή με επιθυμία
= εμπίπλημι την ψυχήν έρωτος
Είναι ολοφάνερο ότι =
εμφανές εστίν ότι
Η γενέτειρα γη = εμφύλιος
γη
Σαφής απόδειξη = εναργές
τεκμήριον
Μιλώ φανερά = εναργέως λέγω
Δεν είναι δυνατόν να πει
κανείς τα πάντα με έναν λόγο =
Ούκ ενδέχεται προς ταυτόν
ύδωρ τα πάντα ειπείν
Αυτό μπορώ να πω = τούτο
ενεστί μι ειπείν
Το δίκαιον – η αλήθεια =
τιούνδικον
Είναι ακριβώς σ’ αυτό το
μέρος = ένεστιν αυτόθι
Θεόπνευστη μαντική ποίηση = ένθεος μαντική ποίησης
Κατέχομαι από το θείο =
ένθεος προς αρετήν
Ονειρεύομαι = ενύπνιο ορώ
Δίνω κάτι από κάτι = εξάπτω
τι εκ τινός
Φτάνει ο λόγος = εξαρκεί ο
λόγος
Προκαλώ σύγχυση =
εξεργάζομαι τάραχον
Εκθέτω ερμηνεία των νόμων =
εξήγησιν ποιούμαι περί τους νόμους
Μου παραχωρείται από
κάποιον το δικαίωμα να πω κάτι =
Εξουσία δίδοταί μοι υπό
τινός ποιείν τι
Αποκαθιστώ την ελευθερία =
απανάγω τα πράγμστα εις ελευθερίαν
Οι επερχόμενες εξελίξεις =
τα επιόντα πράγματα
Στους πολύ αρχαίους χρόνους
= εν τοις επέκεινα χρόνοις
Δοκιμάζω κάθε μέσο = παν
επεξέρχομαι
(παν επεξέρχομαι ίνα είπω
την αληθείαν)
Ασχολούμαι με τη σοφία =
επιβαίνω σοφίας
Δεν επινοώ τίποτε = ουδέν
επιγιγνώσκω
Επικαλούμαι τους θεούς ως
μάρτυρες = επιμαρτύρομαι τους θεούς
Κατέχομαι από θεία έμπνευση = επιπνοία δαιμονίου
ενθουσιάζω
Λόγος προσεκτικός = λόγος
επεστραμμένος
Θέτω τέλος σε κάτι =
επιτήθιμί τινι
Η ορθή σκέψη = η επιτυχής
δόξα
Λόγια ανεύθυνα- φτερωτά =
έπεα πτερόεντα
Για να πω έτσι = ως έπος
ειπείν
Τα ποιήματα = τα εν μέτρω
πεποιημένα έπη
Με μια λέξη – σύντομα = ενί
έπει
Εκτελώ το λόγο = τελώ έπος
Μιλώ = δια λόγου έρχομαι
Υπακούω στις διαταγές =
έρχομαι εις τα παραγγέλματα
Είμαι τόσο ανόητος = εις
τοσούτον ανοίας έρχομαι
Τα αγαθά = τα εσθλά
Το μέλι = εσμός μελίσης
γλυκύς
Απ’ άκρου εις άκρο = εξ’ εσχάτων εις έσχατα
Όπως ακόμη και τώρα = ως
έτι και νυν
Είμαι έτοιμος = εν ετοίμω
ειμί
Χωρίς δισταγμό = εξ ετοίμου
Αληθινή διήγηση = έτυμος
λόγος
Η αλήθεια = τα έτυμα
Εύ μάλα = πολύ καλά
Συνετά = ευβούλως
Είμαι ευτυχισμένος =
ευδαιμόνως πράττω
Επιδεικνύω ευσέβεια =
ευλάβειαν πριτίθεμαι
Εύκολα = δι’ ευμαρείας
Έχω πάρα πολλά να πω =
ευπορώ ό,τι λέγω
Έχω σε αφθονία = ευπόρως
έχω
Μεγάλη δόξα = κλέος ευρύ
Εύχομαι – προσεύχομαι =
ευχή χρώμαι
Προσεγγίζω τη αλήθεια με
τους λόγους = εφικνούμαι λέγων το αληθές
Βλέπω τα μελλοντικά = εφορώ
τα μέλλοντα
Η συνέχεια – όσα ακολουθούν = τα εχόμενα
Επί του παρόντος = το γε
νύν έχον
Είμαι οπαδός της αλήθειας =
έχομαι της αληθείας
Υπό το ζυγό της μοίρας =
πότμω ζυγείς
Καθόλου = ηβαιόν
Έχω έλθει γι’ αυτό το σκοπο
= αυτά ταύτα ήκω
Πράγμα που συνήθως
συμβαίνει και τώρα = ο και νύν ήκει γενόμενον
Από σήμερον = αφ’ ημέρας
της νύν
Καθημερινά = επί ημέρας
εκάστης
Ηπιότερος άνεμος =
θαλερώτερον πνεύμα
Ανθηρός αμπελώνας =
τεθαλυία αλωή
Γεμίζω την ψυχή με τόλμη =
εν φρεσί θάρσος τίθημι
Πράγματα ανώτερα θαυμάτων =
θαυμάτων κρείσσονα
Κατά τρόπο πολύ θαυμαστό =
θαυμαστώς ως σφόδρα
Θείος ναός = θεήλατοι έδραι
Όπως είναι δίκαιο = ή θέμις
έστί
Ασχολούμαι με ζήλο με την
ποίηση =
θεραπεύω τα Μούσας
Είναι πεπρωμένο = θέσφατον
εστί
Αυτό που είναι στο στόμα
όλων = το θρυλούμενον
Αγαπώ με όλη μου την καρδιά
= εκ θυμού φιλώ
Ανοίγω την καρδιά μου =
θυμόν πετάννυμι
Η τελευταία ελπίδα = ιερά
άγκυρα
Δώρο θεού = ιερά δόσις
Μιλώ την Ελληνική γλώσσα =
Ελλάδα γλώσσαν ήιμι
Επαρκής απόδειξη = ικανόν
τεκμήριον
Ο κατάλληλος χρόνος = ο
ικνούενος χρόνος
Αφήνω ίχνη = ίχνος ποδός
τήθιμι
Φτάνει ο καιρός = ο χρόνος
καθήκει
Και γι’ αυτό ακριβώς = και
γάρ ούν
Και πραγματικά = και γάρ
τοι
Κάποτε = και δή ποτε
Ακόμα και τώρα = και τα νύν
Το μέλλον = ο επιών καιρός
Ανοίγω πανιά = κάλως αξίημι
Η σοφία = ο καρπός φρενών
Γενναίες πράξεις = καρτερά
έργα
Κρατώ κάτι κρυφό =
κατάσχετόν τι καλύπτω
Μιλώ με όλη μου τη δύναμη = λέγω κατατείνας
Καταθέτω εγγύηση = κατατίθημι ενέχυρα
Με όλη μου την καρδιά =
κήρι φιλώ
Αγαπώ με όλη μου την καρδιά
= έξ ονύχων φιλώ
Με δόντια και με νύχια =
οδούσι και όνυξι
Μοιράζομαι κάτι = κοινωνίαν ποιούμαι τινός
Με κάθε προσοχή = πάση κομιδή
Διασώζω την πατρική γη = άρουραν
πατρίαν κομίζω
Θα έχετε πράξει το καθήκον
σας = τα υμετέρ’ αυτών κομιείσθε
Μέχρις ότου = είς ότε κεν
Ξεχωρίζω την αλήθεια και το
ψεύδος = κρίνω το αληθές τε και μη
Ο ανώτερος λόγος = ο
κρείσσων λόγος
Λέξη προς λέξη = αυταίς
λέξεσι
Η υπερβολική αγάπη = η λίαν
φιλότης
Ένθερμα = προς το λιπαρές
Με την προσδοκία ότι… = επί
τω λόγω ώστε…
Ο άριστος λόγος = ο κρατιστελτων λόγος
Επιμένω στην αλήθεια = μένω
επί τω αληθεί
Μετέχω σε κάτι =
μεταλαμβάνω τινός
Τα ουράνια = τα εν τοις
μεταρσίοις
Κάνω αναφορά σε κάτι = την
μνείαν περί τινός αποδίδωμι
Πέρα από τη μοίρα κοπιάζω
μαθαίνοντας = υπέρ μόρον, μοχθώ μαθήματα
Κραυγάζω δυνατά = χρώμαι
ολολυγή
Διότι – ασφαλώς = ού γάρ
δήπου
Όχι βέβαια – ασφαλώς όχι =
ού γάρ ούν
Με κανέναν τρόπο = ού μάλα
Όχι όμως – μη, = ού μη
Αλλά όμως = ού μην αλλά
Εντελώς = ού μόλις
Καθόλου = ού το πάν / ούδ’
ηβαιόν
Και γι’ αυτό ακριβώς = και
γάρ ούν
Έτσι ακριβώς= ούτωσί
Από λεπτές ελπίδες
κρατιέμαι = επί λεπτών ελπίδων οχούμαι
Απόλαυση των ματιών =
πανήγυρις οφθαλμών
Ολότελα εύκολο = παντάπασι
ράδιον
Σε κάθε μέρος της πόλης = πανταχή
άστεως
Βλέπω προς κάθε μέρος =
πανταχή προσδέρκομαι
Αντίθετα από τη γνώμη μας =
παρά το δοκούν ημίν
Αμαρτάνω εναντίον κάποιου
θεού = παραβαίνω τινά δαιμόνων
Μνημονεύω με λίγα λόγια =
παραλαμβάνω επί βραχύ
Αγωνίζομαι μέχρι τέλους =
παρατείνομαι είς τούσχατον
Από το παρελθόν = έκ του
πρεληλυθότος χρόνου
Με πίστη = πεπειθόντως
Είναι γραφτό = πεπρωμένον
εστί
Για μας έχει μεγάλη
σπουδαιότητα = περί πολλού έστιν ημίν
Για πάντα – αιώνια = περί
του σύμπαντος αιώνος
Με θαυμασμό – με λαμπρότητα
= περιβλέπτως
Ολοφάνερη απόδειξη = περιφανές τεκμήριον
Πετώντας με το νου =
πτάμενος νόημα
Πύλες ανοιχτές = πύλαι
πεμταμέναι
Καρφώνω τα μάτια στη γη =
κατά χθονός όμματα πήγνυμι
Ορκίζομαι στο όνομα των
θεών = θεών πίστεις όμνυμι
Έχω λανθασμένη σκέψη =
πεπλανημένην έχω τη διάνοιαν
Μνημονεύω = ποιούμαι την
παρεκέλευσιν της μνήμης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου