Κρητική διάλεκτος

Ονειρεμένη αλήθεια

Βαγγέλης Γουργουλιάνης

Κρητική Διάλεκτος.  Ποιητικό μέτρο “Ιαμβος”

Αβάντζα εφιλάς τον κάτασπρο του ήλιου αθό

στου αγέρα τ’ ακρημιό το άστρι που είναι του ξανθό

βλυζά με χείλι τσε αμαθιά που γαλανή ελπίδα

οχθηά σαν έχει αθηρή τσε χάρην ηλιαχτίδα.

Κανακεμένη εσύ ντιρμπάζα τσ’ εύμορφη γητιά

γυμνή σου ψάλλε μας π’ ουράνια νάμι την ανθοβολιά

ως φέγγεις θάλασσας γλυκής, περάτης πλαγιασμένη

πελάγη ώ στ’ αμόλευτα τσε ώρια δροσεμένη.

Αγαπημένη λυγερή που αντάμα κλώθεις ήλιο

σ’ αργατινές απηλογιά που αντέτι γίνε τήλιο

τσε μπλάβος που Νοθιάς, ξυφαίνεις όντε την ελπίδα

ραέτι κάνε την θειαρμή τσε τ’ ἀλικο ασπίδα.

Τσε όντε κατσά-κατσά της θύμησης εβγούν τα κρίνα

το ζάλο ξύφαινε τρανό στην αψηλή μαρίνα

το φέγγος να ’βρει η ψυχή που ξεμιστεύει αγνύθια

τρανά σαν έχεις θάματα που ονειρεμένη αλήθεια.

αβάτζα: περίσσια / αθός: ανθός / ακρημιά: ακρινή / βλυζό: γλυφό, αρμυρό / αμαθιά: ματιά / οχθηά: όχθη / αθηρός: ανθηρός / κανακεμένη: χαϊδεμένη / ντιρμπάζα: ατίθαση / γητιά: ευχή, ξόρκι / νάμι: φήμη / περάτης: διαβάτης / αντάμα: μαζί / αργατινή: βραδιά / απηλογιά: απάντηση, απολογία / αντέτι: συνήθεια / μπλάβος: βαθύς μπλέ / νοθιάς: νοτίας / ξυφαίνω: υφαίνω / όντε: όταν / ραέτι: κέρασμα / θειαρμή: ματιά / κατσά κατσά: κρυφά / ζάλο: βήμα / ξεμιστεύω: λυτρώνω / αγνύθες: τα βάρη τα οποία δένονται επάνω στα στημόνια και τα τεντώνουν προς τα κάτω.