Τ’
αηδόνι της Ανατολής
Σε φαίνεται παράξενον ήλιε το φως ετούτο
κι από τη ζούλια
σου πάλι ρωτάς ταις πέτρες
πώς τα μεϊντάνια
μοιάζουνε καιρόν καντιφεδένια
τι είχε ο θεός
στον νούν, και στις κρυφές φαρέτρες.
Γιατί σε
κληματόφυλλα βάζουν τους μαχαλάδες
το μπερεκέτι είναι
πολύν, κι ο τόπος με μπιμπίλια
κι έγινε αντέτι ο
χορός κι εξαφνικά οι κυράδες
βάφουν με χρώμα
γαλανόν, τα όμορφά των χείλια.
Τ’ αηδόνι της Ανατολής,
βασιλικός της Δύσης
εύμορφη γη σαν
άνοιξη του κόσμου περιβόλι
τόσο πολύ που εις
την καρδιά, έρχεται η θλίψις
κι αυτό είναι από
έρωτα, για την ωραίαν πόλη.
Πολίτικο γλωσσικό
ιδίωμα
μεϊντάνι: πλατεία, ανοιχτός χώρος /
καντιφεδένιο: βελούδο / φαρέτρα: θήκη τόξων / μαχαλάς: γειτονιά / μπερεκέτι:
πλούτος, αφθονία / μπιμπίλια: δαντέλες / αντέτι: συνήθεια.
Κυριάκος Κυτούδης. Από την ποιητική συλλογή: «Ίτε παίδες Ελλήνων»
Κυριάκος Κυτούδης. Από την ποιητική συλλογή: «Ίτε παίδες Ελλήνων»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου